خیلی وقته حس میکنم که چیزی برای گفتن در اینجا ندارم. انگار از حرف خالی شدم. روزا رو با درس خوندن و خوابیدن میگذرونم و از روند زندگیم راضیم و میشه گفت حتی امیدوارم که مدارس باز نشه تا بتونم طبق برنامهی خودم جلو برم.
خلاصه، برای مدتی که نمیدونم یک هفته، یک ماه یا یک سال طول میکشه به طور موقت چیزی در اینجا نخواهم نوشت. تا وقتی که حس کنم دوباره حرفی دارم که بزنم. البته قطعا وبلاگ همهی شما دوستانِ خودم رو با دل و جان خواهم خواند و به این موضوع واقفم که فایدهای که خواندن وبلاگِ دیگر دوستان برام داشته، نوشتن در اینجا نداشته.
لازمه باز هم بگم که این به معنی ترک وبلاگنویسی نیست. من هیچ وقت دوستهای فوقالعادهای که فقط با نوشتن در اینجا پیدا کردم رو فراموش نمیکنم. این به نوعی شاید فقط یه استراحت باشه برام :)
ممنون که هستید، و ممنون که هری رو میخونید :)
+ ننوشتن در اینجا به معنی نخوندن پیامها و کامنتهای جدید نیست. من برای شنیدن حرفهای شما سراپا گوش خواهم بود :)